“Het is belangrijk dat je je focust op de weg ernaar toe.”
Op 28 september verschijnt voormalig profwielrenner Maarten Tjallingii aan de start van de Zuiderzee Klassieker! Maarten fietst mee omdat hij samen wil (st)rijden voor meer onderzoek naar spijsverteringsziekten. “Beweging is ontzettend belangrijk voor je fysieke maar ook je mentale gezondheid.”
Ik vind het echt heel mooi en belangrijk wanneer mensen iets doen voor een ander. Voor mij betekent dat ook dat mensen zich bewust worden van hoe belangrijk het is om in beweging te zijn; welke beperking je dan ook tegenkomt in het leven. Mijn vrouw heeft een glutenintolerantie, dus in dat opzicht ben ik natuurlijk ook in aanraking gekomen met een spijsverteringsziekte en wat voor impact zoiets op iemands dagelijks leven kan hebben. In het geval van mijn vrouw had ze steeds minder energie, niet wetend waar het door kwam. Sinds dat ze weet waar het door komt, is er veel verschil merkbaar. Ze heeft een aangepast glutenvrij dieet en daardoor haar energie weer terug.”
Kracht op de pedalen
Maartens liefde voor wielrennen ontstond al toen hij als zesjarig mannetje rondjes fietste om het huis. “Dit doe je dan voor de lol, zo heb ik het altijd ook gedaan. Ik heb het altijd heel tof gevonden; zowel de fysieke aspecten als ook de mentale aspecten. Het eerste is natuurlijk heel belangrijk maar ik houd me ook steeds meer bezig met het mentale stuk. Zo ben ik met een coach aan de slag die me hierbij helpt. Maar het allermooiste aan wielrennen is om te voelen dat je een sterk lijf hebt. Dat je kracht op de pedalen kunt zetten. De combinatie van lekker bezig zijn buiten en de wind langs je haren en oren te voelen gaan. Om superhard afdalingen te rijden hard tussen de bomen door. Wow, dat geeft zo’n kick!
“Waar doe ik het eigenlijk voor?”
In 2013 heb ik een dipje gehad; het jaar ervoor had ik mijn heup gebroken bij de Tour de France en daardoor heb ik daarna niet kunnen laten zien wat ik waard was. Daar krijg je ook een mentale deuk van. In dat jaar kwam ik er eigenlijk achter dat ik voornamelijk voor het geld aan het fietsen was; en toen raakte ik eigenlijk al mijn motivatie kwijt. Ik werd niet meer geselecteerd voor de Tour de France en baalde daar zo erg van. Toen realiseerde ik me: ‘Jeetje Maarten, wat ben je toch allemaal aan het doen?!’ Dat was eigenlijk mijn reality check dat ik me echt afvroeg waaróm ik dit eigenlijk deed. Ik besloot om hier actie op te ondernemen en ben op trainingskamp gegaan. Dit was vooral mentaal echt een hele goede stap. Daarna won ik voor het eerst sinds jaren weer iets; tijdens de World Port Classic. De etappe in Antwerpen; die was van mij en dat voelde als een ontlading. “Hé, ik kan het nog! Hier doe ik het voor.”
Goede voorbereiding is het halve werk
“Het is echt belangrijk om goede voorbereidingen te treffen in de aanloop naar zware lichaamsinspanning. Voor de Tour de France begin je al in november het jaar ervoor met de voorbereidingen. Je gaat eigenlijk het hele seizoen zo opbouwen dat je in juli er helemaal klaar voor bent. Dat betekent ook: keuzes maken, goed plannen. Dat je soms kiest voor een extra training of soms juist de rust. Dit heeft ook gevolgen voor thuis; maar ik let daar goed op hoor omdat ik het balans daarin heel belangrijk vind. Maar een Tour is gewoon niet niks: Je moet álle facetten van de wielersport finetunen. Dit gaat over voeding, rust, sociale aspecten, maar voornamelijk dat je fysiek en mentaal sterk genoeg bent om door de selectie heen te komen. En als het eenmaal zover is dan wordt er heel goed voor je gezorgd; zo zorgen ze er zelfs voor dat je een eigen matras hebt dat met je meereist.”
“Winnen is voor mij een doel behalen”
Voor mij houdt winnen vooral in dat je naar het proces kijkt; pas dan kan je resultaat garanderen en daarin zit veel winst. Het is belangrijk dat je waardering haalt uit het gedane werk om het doel te bereiken en dit doe je met elkaar. Als je een doel stelt dan doe je er goed aan om je te focussen op de weg ernaar toe. Want daar heb je invloed op.”
